Ik woonde een pianoconcert bij van Maria João Pires, tezamen met het Deutsche Kammerphilharmonie Bremen in het Frits Philips muziekgebouw. Een kleine twee uur genieten, al gedurende de eerste vijf minuten werd ik geraakt door de muziek, zo fijngevoelig als deze werd gebracht. Het was een boeiend schouwspel om alle orkestleden te volgen en heerlijk om volledig op te gaan in hun muziek, onweerstaanbaar. Mochten de vrienden meelezen die zo lief waren me mee te nemen, nogmaals bedankt!
Dit ga ik beslist weer vaker doen. Al tijdens het concert nam ik me voor weer tijd vrij te maken om zelf muziek te maken, misschien neem ik mijn klarinet weer op, ik kruip zeker weer vaker achter de piano. Muziek maken geeft mij een goed gevoel en zorgt voor ontspanning. Net als mijn werk overigens, ik ben nog steeds blij met mijn keus destijds weer te gaan studeren.
Waarom deel ik dit nu in mijn blog?
Dat is omdat ik in mijn werk (te) vaak mensen tegenkom die ongemerkt hun motivatie zijn kwijtgeraakt en leven en werken op de automatische piloot. Of zij die hun werk goed willen doen maar niet (meer) mee kunnen in een razendsnel veranderende werkomgeving.
Het potentieel is wel aanwezig, maar wordt door hen niet (voldoende) aangeboord. Het kan ook zijn dat sprake is van een mismatch, bijvoorbeeld een capabel persoon die niet tot zijn recht komt omdat hij op de verkeerde werkplek zit.
Belang van een omgeving die bij jou past
We hebben allemaal na het volgen van de middelbare school een keus gemaakt. Waar de een ervoor kiest te gaan werken, zal een ander kiezen te gaan studeren. Weer een ander kan ervoor kiezen een gezin te starten en daar alle tijd en aandacht naar uit te laten gaan. Allemaal persoonlijke overwegingen die op dat moment passen in de tijd en belevingswereld van mensen.
Echter betekent een keus gemaakt rond je twintigste levensjaar een keus voor altijd? Dat zou haast betekenen dat je stilstaat in je ontwikkeling. Niet investeren in je eigen ontwikkeling heeft het risico dat je door ontwikkelingen word ingehaald. En dat brengt onherroepelijk verveling en frustratie met zich mee.
Investeren in je loopbaan: een verantwoordelijkheid van je zelf of van je werkgever?
In het huidige tijdsbeeld zie je steeds meer dat werk dat nu door mensen wordt uitgevoerd, wordt overgenomen door machines en/of automatisering. Zoals bijvoorbeeld de proef die nu loopt, waar de wijkverpleging niet meer naar alle patiënten toe hoeft omdat zij middels de google bril die de mantelzorger op heeft op afstand meekijkt en zo instructies geeft.
Het risico is dat als je afwacht je op termijn niet meer passend bent in je huidige werk. Het niet meegaan met ontwikkelingen en niet bijblijven in nieuwe kennis en deskundigheid maakt dat je op termijn niet of nauwelijks inzetbaar bent op de arbeidsmarkt.
Wat doe jij?
Wacht jij af tot de beslissing ‘van bovenaf’ wordt genomen of kom je tijdig in actie. Een eerste stap daartoe kan zijn dat je voor jezelf uitzoekt waar jij (nog steeds) door wordt gemotiveerd. En dat je vervolgens investeert in jezelf middels scholing of door leren op en van het werk.
Zodra jij zicht hebt op je motivatie en blijvend investeert in kennis en deskundigheid ben en blijf je interessant voor werkgevers. Zo blijf je de toekomst een stap voor… Werkgever, hoe boei en bind jij je medewerkers?
Ga het gesprek aan over je loopbaan en ga eens na waar jij staat.
Het eerste gesprek is altijd gratis.
